anKARa
Merhabalaaar…
Günlerdir durmadan devam eden kar yağışı nedeniyle bembeyaz olan seğmenler parkına gidelim dedi babam pazar günü.
Annem son bir aydır kesilmeden devam etmekte olan öksürük ve burun akması problemlerimle mücadele ettiğinden biraz istemeden de olsa tamam dedi.
Sonra bende düşündüm biraz, iyi tamam gidelim dedim.
( Şaka değil konuşuyorum ciddi ciddi ama bazen ne dediğimi tam anlamıyorlarmış gibi geliyor bana. )
Neyse, attık kendimizi dışarı.
🙂
Annemin elime takmak istediği şeyi çok güzel savuşturdum. Ciddi şekilde direndim yani.
Ne o öyle ?
Şu kafamdakinden de bir kurtulabilirsem.
🙂
Galiba gerçekten ne dediğimi anlamıyorlar bazen. Oradaki havuza girip suyla oynamak istiyorum diyorum, sanki ben öyle bir şey demiyormuşum gibi tam aksi yöne sürüklüyorlar beni. Havuza girip tepeden tırnağa ıslanmadıktan sonra ne işimiz var parkta ?
Kızdım bende sinirli baktım o nedenle.
Nasıl ama ?
🙂
Her şeye rağmen bu kar olayı güzelmiş.
Annemmm…
Bak öpme numarasıyla takmış o şeyleri yine elime.
Kaldım robot gibi işte.
Dediğim gibi kar olayı güzelmiş ama yürümesi zor.
Yoruluyor insan hemen.
🙂
Dedim ama, eğer kucağınıza almazsanız beni atarım kendimi yere dedim.
Attım da nitekim.
Neyse ki taşıyıcılarım hazır.
( kih, kih, kih )
🙂
Ve günün sonu.
( fotoğrafımı çekene kadar burnumu silseniz ? )
